Natuurlijk mag je fouten maken. Jij wel! Maar als het over mezelf gaat voelt dat een stuk lastiger kan ik je vertellen:
Afgelopen januari verstuurde ik eindelijk mijn eerste inspiratie ezine. Na lang wikken en wegen en veel twijfels. Ik heb de tekst wel honderd keer gecheckt op taalfouten en grammatica. Uiteindelijk heb ik de puntjes op de i gezet, mezelf een liefdevol schopje onder de kont gegeven en op ‘sent’ geklikt. Zo dat was dat!
Maar oeps, wat bleek toen ik mijn dochter vol trots mijn eerste ezine liet lezen?
“Ehm mam, schrijf je ‘concequent’ echt met twee c’s?”. Huh, dit had ik toch gecorrigeerd?! Ik wist het honderd procent zeker! Ja, wel gecorrigeerd maar niet goed opgeslagen…
En zo bleken er nog meer foutjes in te staan, een komma teveel een hoofdletter te weinig.
Even brak het klamme zweet me uit, heel even.
En toen zei ik heel ferm: “ik heb mijn best gedaan en fouten maken mag”.
Waarop mijn dochter zei: “Ik ben trots op je mam!” en mijn zoon riep vanuit de keuken: “Ik ook!”. Pfff!